woensdag 13 februari 2019

Riva la diva...

Vandaag ligt de derde editie van Fibremood in de rekken.... woehoew!
Als abonnee kregen we het vrijdag al in de bus en als één van de ambassadrices van Fibremood kregen we de preview al twee weken geleden. Ik koos Riva, een prachtige jumpsuit, als project voor deze linkparty. (Ik kan nu wel in herhaling vallen maar een magazine dat een jumpsuit opneemt tem maat 58, dat is toch een standbeeld waardig hé dames!)

Er kwamen nogal wat reacties op het ontbreken van de werkbeschrijvingen in het fysieke tijdschrift: slechte wifi op de naaikamer, schermpje van smartphone wat altijd uitvalt, bewust offline willen zijn tijdens naaitijd,... Bij Fibremood viel dit niet in dovemansoren en vanaf deze uitgave staan de tekeningen van de beschrijvingen mee in het magazine, de uitgebreide tekst staat zoals altijd online.
Ik vind de tekeningen heel erg duidelijk en extra uitleg had ik bij deze Riva enkel nodig voor het opstikken van de elastiek in de taille, omdat ik niet echt doorhad dat het om elastiek ging :-P
Voor de rest zijn het allemaal gekende handelingen en dan lukt dat prima met tekeningen. Als je als beginnende naaister, want dan kan deze jumpsuit ook prima want er zitten helemaal geen moeilijkheden in, kan je dan toch gewoon de werkbeschrijving op de website erbij nemen.



De jumpsuit zal velen misschien afschrikken door de hoeveelheid stof, ik had 5m nodig voor de mijne. Als je voor designerstof gaat is dit dus geen goedkoop project. Maar ik ging naar Modecoupon, vond daar een heerlijk soepele viscose voor 8€/meter en voor 40€ heb ik een jumpsuit... valt mee toch? Bovendien moet je hele lijf in die jumpsuit en is dit er eentje met bredere pijpen en aangeknipte, bredere mouwen, dus het klopt wel dat hier wat stof inkruipt... laat je daar zeker niet door afschrikken, een jumpsuit vind ik, zeker voor vollere dames, altijd chique staan en een musthave in elke kleerkast (want ja, voordien hingen er al 3 exemplaren in de mijne ;-) )

Patroon: Riva, Fibremood 3
stof: modecoupon
paraplu: een oudje van Veritas

Nu ik weet dat deze perfect zit ( ik moest echt geen enkele aanpassing doen, ik maakte gewoon de maat die ik uitkwam na het opmeten en vergelijken met de matentabel, en deze zit als gegoten!), zal er zeker en vast nog een exemplaar komen in één van de stofjes van Fibremood zelf want inderdaad, er is sinds vandaag ook een collectie stoffen van hen te koop. Ik werd op slag verliefd op dit strepenstofje en ga dat zeker nog bestellen.


Vele bloggers vloeken momenteel nogal op het grijze, druilerige weer omdat dat niet goed op foto staat... maar ik vind dat een blog niet altijd vol moet staan met foto's in perfect daglicht en met een zonnetje aan de hemel... dit is België en dus kan je evengoed met een paraplu in de regen op je blog staan, zolang het kledingstuk er maar goed opstaat. Een leuke paraplu helpt natuurlijk ook ;-)

Ga zeker ook eens kijken bij de anderen, er zijn nog pareltjes te ontdekken en daarna ren je dan naar de winkel om het magazine aan te schaffen, je zal er geen spijt van krijgen ;-)




maandag 4 februari 2019

Complexloos door het leven...

... zo omschreef één van mijn beste vriendinnen mij naar aanleiding van een artikel in het Femma-magazine van deze maand (februari 2019 dus)... het inspireerde haar blijkbaar om een deel van haar complexen over boort te gooien en werkelijk, ik kreeg kippenvel en tranen van blijdschap sprongen mij in de ogen... 



"I am what I am", vele diva's (waaronder ook mijn favoriete diva Gerard Joling) zongen het al en eigenlijk is dat ook wel een beetje heel hard mijn motto. Toen ze mij van Femma contacteerden om een interview te geven over "Schaamte" ,het thema van deze editie, reageerde ik dolenthousiast "Maar ik schaam mij niet" en van daaruit ontstond dit superartikel door Caroline Bossu. Ze omschrijft mij precies zoals ik ben en de foto, die ik zelf mocht uitkiezen, onderstreept dat nog eens! 
Mensen die nu denken: "Amaai, die is nogal vol over zichzelf! Die vindt zichzelf precies wel dik okay?!", die hebben het recht dit te denken. Maar wat ik wil zeggen tegen iedereen is: je bent wie je bent, en daar mag je verdomd trots op zijn! 
Hopelijk kan ik jullie een duwtje geven, zeker aan de vollere dames, dat er niets is om je over te schamen, zolang je maar jezelf bent! Amen

Het artikel door Caroline Bossu (Femma, magazine februari 2019)

Wendy (36) is teamlid bij Femmadammen Dendermonde. Ze woont samen met Adamou, heeft een zoon Elias (7) en een dochter Mina (5). Ze werkt bij de Vlaamse Overheid. 
Wendy vertelt dat ze zich eigenlijk nooit om iets geschaamd heeft. ‘Met mijn omvang – maat 50/52 – zou je denken dat ik me niet in zwempak durf te vertonen, maar niets is minder waar. Mijn motto is dat ze me moeten nemen zoals ik ben. Ik ben assertief en positief ingesteld, ook als kind al. Toen ik twaalf was, bleek dat ik een zware misgroeiing van mijn dijbeen had. Er volgde een hele reeks operaties en een jarenlange revalidatie. Ik was voor veel afhankelijk van anderen, ik had zelfs hulp nodig om mijn kousen en schoenen aan te doen. Ik voelde mij daarbij niet op mijn gemak, maar ik schaamde mij niet. Gelukkig werd ik geboren met een sterk karakter, dus ik kon heel goed relativeren. Het maakte mij zeker tot de zelfbewuste vrouw die ik vandaag ben.’ 
Guilty pleasure 
Wendy kan absoluut niet tegen racistische praat. ‘Af en toe doen mensen uitspraken waarvan ik denk: scháám je je niet? Mijn kinderen zijn halfbloed en tamelijk donker en soms vragen mensen aan mij, waar de kinderen bij zijn: "Van waar komen ze? Zijn ze geadopteerd? Welke taal spreken ze?" Dan begrijp ik echt niet dat ze zich niet schamen. Mijn kinderen spreken Nederlands en verstaan dat hé ...’ 
Wendy schaamt zich ook absoluut niet voor haar soms ‘afwijkende’ smaak. ‘Mijn guilty pleasure is tijgerprint. Ik heb een dikke pluche winterjas in luipaardmotief en velen vinden dat té Carmen ... but I love it! En ik draag hem dan ook met plezier. Nog een andere is mijn muzieksmaak: ik ben verzot op de Hollandse zanger Gerard Joling en velen vinden dat nogal belachelijk "met zijn pluimen in zijn gat", maar ik ben fan. Ook van die pluimen in zijn gat! I looove kitsch!’